دمودکس

انگل دمودکس

دمودکس یک سرده از مایت‌های کوچک است که در داخل یا نزدیک فولیکول موی پستانداران زندگی می‌کنند. نزدیک به ۶۵ گونه از دمودکس‌ها شناخته شده‌اند. اکثر انسان‌ها دارای حداقل یک گونه از مایت‌ها بر روی بدن خود هستند. دو گونه‌ای که بر روی انسان زندگی می‌کنند عبارتند از:

  • دمودکس فولیکولوروم
  • دمودکس برویس

که به هر دوی آن‌ها اغلب مایت مژه می‌گویند. گونه‌های مختلفی از حیوانات میزبان گونه‌های مختلفی از دمودکس‌ها هستند. دمودکس کنیس بر روی بدن سگ‌های خانگی زندگی می‌کند. آلودگی به دمودکس‌ها رایج و معمولاً از خود نشانه بیماری را بروز نمی‌دهند،

انگل دمودکس شاید در حدود ۲۰ هزار سال پیش برای اولین بار روی صورت انسان زندگی خود را شروع کرد. ولی دانشمندان در حدود صد سال اخیر آن را کشف کرده اند. نخستین بار در سال ۱۸۴۲ میلادی توسط محقق فرانسوی به نام برگر در حین تحقیق ترشحات گوش کشف شدند. انسان تمام عمر از دوران کودکی تا بزرگسالی با این انگل‌ها زندگی کرده و هیچ وقت با آنها بیگانه نبوده است.

دمودکس موجود میکروسکوپی هشت‌پایی است که بیشتر در غدد چربی پوست و فولیکول‌های موهای صورت یافت می‌شود. شما هر قدر هم صورت‌تان را بسابید و تمیز کنید، امکان ندارد بتوانید از شر آنها خلاص شوید. این موجودات بیشتر مواقع شب‌ها وقتی خواب هستید بیرون می‌آیند و از سلول‌های مرده پوست صورت‌تان تغذیه و سپس تخم‌های خود را درون حفره‌های پوست‌ پنهان می‌کنند.

انواع دمودکس‌ها

  • فولیکولوروم (D. folliculorum)
  • برویس (D. brevis)
  • کِی نِس (canis)

چرخه حیات دمودکس

حیات چرخه مایت ها 5 مرحله است.

  • جفت گیری : مایتهای دمودکس شبها در سطح پوست انسان جفت گیری می‌کنند
  • تخم گذاری : بعداز 12 ساعت داخل فولیکولهای مو و یا غدد سباسه 50 تا60 عددتخم می‌گذارند.
  • مرحله لارو : تخمها پس از چند روز تبدیل به لارو می شوند
  • مرحله نوزادی : لاروها پس از چند روز به نوزادان شش پا تبدیل می‌شوند
  • مرحله بلوغ : پس از طی یک هفته بالغ میشوند تا به چرخه تولید مثل وارد شوند.
  • دوره بلوغ تا بزرگسالی آنها حدود یک هفته می‌باشد و طول عمر یک انگل دمودکس درحدود 30 تا 90 روز است.

عوامل تشدید کننده روزاسه

  • سیستم ایمنی ضعیف
  • درماتیت
  • آلوپسی
  • التهاب پوستی و عفونت های پوستی
  • روزاسه
  • جوش
  • ریزش مو ، کم پشت و نازک شدن مو
  • خارش پوست
  • چین و چروک پوست و پیری زودرس
  • خشک و خشن شدن پوست
  • تغییر رنگ پوست صورت
  • کک و مک

چه عواملی باعث ایجاد انگل دمودکس می شوند؟

به طور طبیعی دمودکس در پوست انسان ایجاد می‌شود و می‌تواند در اثر تماس اشخاص با یکدیگر، شیوع پیدا کند. براساس گزارش بنیاد ملی روزاسه، بیماران مبتلا به روزاسه تا 18 برابر بیشتر در معرض انگل دمودکس قرار دارند. همچنین تحقیقات جدید اثبات کرده است که یک رابطه قطعی میان انگل دمودکس و بیماری روزاسه وجود دارد.

دمودکس ها به چند روش باعث تشدید رزاسه یا قرمزی و تورم می شوند:

  1. ترشح انزیم های ترشحی
  2.  تحریک ایمنی التهابی
  3.  از بین بردن سطح های دفاعی پوست
  4.  حمل باکتری های مختلف

دمودکس ها در تشدید بلفاریت یا التهاب پلک موثرند. به علت تغذیه از سلول های پوستی و تخریب مژه باعث ایجاد مژه ی بد فرم شده و به علت حرکت ایجاد خراش و شوره ی استوانه ای می کنند. با عث مسدود شدن مجاری چربی می شوند و موجب کاهش لیپید اشک و واکنش گرانولوماتوز می گردد. به علت حمل باکتری ها باعث ایجاد عفونت یا گل مژه می شوند.

روش‌های تشخیص انگل دمودکس مایت:

انگل دمودکس مایت جزو انگل‌های میکروسکوپی می‌باشد و به هیچ عنوان نمی‌توان آن را با چشم غیر مسلّح تشخیص داد. بهترین و اصلی‌ترین روش تشخیص این انگل با استفاده از میکروسکوپ می‌باشد و در آن پزشک متخصص، نمونه‌ی کوچکی از پوست سر و یا مناطق مشکوک را برداشت می‌کند و با ارسال آن به آزمایشگاه‌های بالینی احتمال ابتلا به این انگل بررسی می‌شود. جالب است بدانید که انواع مختلف انگل دمودکس مناطق مختلفی از پوست و مو را درگیر می‌کنند و مشکلات رایج مربوط به این انگل بیشتر در فولیکول‌های مو و غدد چربی پوست و مو دیده می‌شوند و می‌توانند عوارض ذکر شده را ایجاد نمایند.

شرایط انجام تست دمودکس

  1.  به مدت ۴٨ ساعت قبل از انجام تست، سر و صورت با شوینده شسته نشود.
  2. با صلاحدید پزشک حدود ٧٢ ساعت تا یک هفته از استفاده انتی بیوتیک های خوراکی و موضعی اجتناب شود.
  3.  روز تست لوازم ارایش روی پوست استفاده نشود.
  4.  حدود یک هفته تا ده روز از پاکسازی پوست گذشته باشد.

راه های درمان دمودکس مایت

  • شستشوی بیش از حد،راه مناسبی برای خلاصی از شر انگل دمودکس نیست.
  • تقویت سیستم ایمنی (ضعیف بودن سیستم ایمنی بدن باعث تشدید این انگل ها می شود )
  • اصلاح عادات روزانه نظیر رعایت رژیم غذایی سالم (غذاهای ارگانیک ، میوه و سبزیجات تازه )
  • استراحت مناسب ، ورزش کردن و کاهش استرس
  • استفاده از درمان های موضعی
  • کنترل چربی پوست و مو(چون دمودکس مایت از چربی تغذیه می کند)
  • عدم استفاده از وسایل شخصی دیگران.
  • شستشوی مناسب و به موقع ملحفه ها و روبالشتی.
  • برای تشخیص زود هنگام وجود این انگل ها، مراجعه به موقع نزد پزشک لازم و ضروری است؛ زیرا وقتی تعداد این انگل ها کمتر است، کنترل و مهار آن ها نیز راحت تر و سریع تر انجام می شود.

درمان روش‌های خانگی دمودکس :

  • استفاده از استحمام روزانه و مصرف شامپو‌های مخصوص موهای چرب
  • شستشوی مو و مژه‌ها با استفاده از یک شامپوی ملایم
  • عدم استفاده از کرم‌ها و لوسیون‌های دارای پایه‌ی چربی بر روی پوست
  • استفاده از ترکیبات لایه بردار و شستشوی مداوم پوست نیز می‌تواند به ریشه کن‌سازی این انگل کمک کند
  • استفاده از شامپوهایی که حاوی ترکیباتی برای از بین بردن انگل دمودکس مایت می‌باشند
  • رعایت بهداشت فردی در کنار موارد ذکر شده
  • در نهایت کمک و مشاوره با پزشک

درمان طبی دمودکس

داروهای زیر توسط پزشک توصیه می گردد :

  • کرم بنزیل بنزیل
  • کرم‌های حاوی اسید سالیسیلیک
  • مواد حاوی گوگرد
  • مترونیدازول
  • کروتامیتون
  • پرمترین
  • باید موها را برای رشد مجدد تقویت کنیم (مزوتراپی ، پی آر پی و …)

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *